Hij komt
Uit het nieuws 14-01-2005
Door: Franklin ter Horst
Het ‘Sanhedrin’ weer tot leven gewekt.
In oktober 2004 zijn in de stad Tiberias aan het meer van Galilea, tientallen rabbijnen bij elkaar gekomen om het voormalige Sanhedrin nieuw leven in te blazen. Het Sanhedrin was in de hellinistisch-romeinse periode de joodse rechterlijke en uitvoerende macht in Jeruzalem. Het bestond, in navolging van Numeri 11:16, uit 71 leden onder voorzitterschap van de hoge priester en hield zitting in een van de Heilige kamers in de Tempel in Jeruzalem. De naam ‘Sanhedrin’ komt van het Griekse woord ‘raad’: synedrion. Het bestond grotendeels uit schriftgeleerden van wie er ook velen ambten bekleedden in synagogen en rechtbanken. Een schriftgeleerde kon tevens priester zijn of behoren tot een van de beide invloedrijke religieuze groeperingen, de Sadduceeën en de Farizeeën. Als teken van zijn waardigheid droeg hij net als de edellieden een toga, versierd met lange kwasten. Onder de competentie van het Sanhedrin vielen de uitleg en toepassing van de overgeleverde wet, de beslissing over oorlog en vrede en heel de burgerlijke en godsdienstige rechtspraak. Koning Herodus was niet bepaald gecharmeerd van deze club want na zijn verovering van Judea, liet hij 45 leden van het Sanhedrin, ter dood brengen. In de Romeinse tijd behield het Sanhedrin zijn jurisdictie en politieke bevoegdheid in Judea maar kon het geen politieke beslissingen nemen of doodstraffen uitvoeren zonder de toestemming van de Romeinse procurator Pontius Pilatus, die vanaf 26 n. C. over Israël was aangesteld. Na de verwoesting van Jeruzalem in 70 n. C. hieven de Romeinen het Sanhedrin op. In plaats daarvan kwam het gerechtshof van de rabbijnenschool Jabneël, dat later naar Tiberias werd verplaatst; het was alleen bevoegd in godsdienstzaken dat was tevens het begin van grote opbloei van Tiberias.
Het Sanhedrin is met name bekend vanuit de tijd van Jezus. Met zijn triomfale intocht in Jeruzalem bracht Jezus veel beroering teweeg onder de opperpriester en de andere religieuze autoriteiten. 
Zijn zuivering van de tempel van kooplieden, geldwisselaars etc, was een uitdaging aan het gezag van de Sanhedrin, die toestemden in de handel en daarvoor provisie ontvingen. Marcus en Matthéüs beschrijven hoe Jezus aan de vooravond van het joodse paasfeest werd gearresteerd en ’s nachts voor de hogepriester en het volledige Sanhedrin, werd geleid. Marcus vermeldt dat men bewijsmateriaal tegen Jezus zocht, maar dat het onmogelijk was om- zoals de joodse wet voorschreef- twee getuigenissen te vinden die met elkaar overeenstemden. Sommige ‘valse getuigen’ zeiden dat Jezus zich tegen de tempel had uitgesproken, maar zelfs hun verklaringen waren niet eensluidend (Marcus 14:55-59). Het proces zou dus als een nachtkaars hebben kunnen uitgaan als de hogepriester niet gekomen was met een vraag waar het hele evangelie van Marcus om draait.
Marcus 14:61-62 Zijt Gij de Christus, de Zoon van de gezegende? En Jezus zeide: Ik ben het, en gij zult de Zoon des mensen zien, gezeten aan de rechterhand der Macht en komende met de wolken des hemels.
Deze uitspraak werd beschouwd als een godslastering. De hogepriester scheurde zijn kleren en alle priesters waren het er over eens dat Jezus ‘de dood verdiende’. De aanklagers verklaarden Hem tijdens het verhoor schuldig aan godslastering en ‘veroordeelden Hem als zodanig schuldig.’Niets van hetgeen Jezus volgens het Evangelie heeft gezegd of gedaan kon echter volgens de joodse wet als godslastering worden uitgelegd. Jezus bestreed bedrog, schijnheiligheid, machtsmisbruik en wreedheid en gebruikte duidelijke taal om Zijn misnoegen kenbaar te maken over de Farizeeën, de Sadduceeën en de Schriftgeleerden. Hij maakte ze uit voor huichelaars, blinde wegwijzers, uitzuigers, slangen en adderengebroed. Hij vergelijkt ze met rottende resten van een kadaver. Ze konden hun aanklacht niet in religieuze bewoordingen formuleren, maar in politieke; zij verklaarden ‘dat deze ons volk verleidt, doordat Hij verbiedt de keizer belasting te betalen, en van Zichzelf zegt dat Hij de Christus, de Koning is.’ Na een tweede zitting van het Sanhedrin, in de ochtend werd Jezus voor Pontius Pilatus geleid. Op Pilatus vraag aan Jezus: ‘Zijt Gij de Koning der Joden?’ antwoordde Jezus ‘Gij zegt het’. Pilatus zag heel goed dat de beschuldigingen tegen Jezus in feite niets inhielden en deed zelfs verschillende pogingen om Jezus in vrijheid te laten stellen. Het lukte hem niet en Jezus werd tot de meest wrede straf van de kruisdood veroordeeld. Een groot aantal opperpriesters en schriftgeleerden waren getuige van Zijn dood.
Onder de deelnemers aan de bijeenkomst in Tiberias, was Rabbijn Yisrael Ariel, het hoofd van het Tempel Instituut in Jeruzalem. Hij vertelde dat de definitieve installering van het Sanhedrin nog slechts een kwestie van tijd is: "Tiberias is de plaats waar het 1600 jaar geleden eindigde en waar wij nu opnieuw met de installering zijn begonnen om van hieruit terug te keren naar Jeruzalem". Volgens een van de leiders van de bijeenkomst rabbijn Yeshai Ba’avad, zijn de 71 rabbijnen die thans zitting nemen, niet noodzakelijkerwijs ook de permanente leden van de toekomst: "Wat het belangrijkste is is de installering van het Sanhedrin. Het voorlopige doel is op gezette tijden bij elkaar te komen om de verdere voortgang te bespreken. De installering van het Sanhedrin is vereist voor onze generatie en voor de toekomst."
Inmiddels zijn de 71 voorlopige leden opnieuw bij elkaar geweest, nu in Jeruzalem. Men heeft de mogelijkheid besproken van de benoeming van een Koning. Er is zowaar een kandidaat beschikbaar, die bewijzen kan dat zijn familie afkomstig is uit een 3000 jaar lange directe lijn van Koning David.Het gaat om Rabbijn Jozef Dayan uit de plaats Psagot, ten noorden van Israël. Of de kroning van een Koning over het volk van Israël binnen afzienbare tijd ook werkelijkheid wordt, is nog niet bekend.
Het is niet toevallig dat juist in deze tijd, waarin de voorbereidingen voor de bouw van de derde tempel in volle gang zijn, ook het Sanhedrin weer tot leven wordt gewekt. Het herstel van het Sanhedrin gebeurt niet onvoorzien of toevallig maar is een gebeurtenis die door God wordt gedirigeerd. Wat eenmaal uit Gods mond uitgegaan is, gebeurt. Het heeft alles te maken met de vervulling van de Bijbelse profetieën. Voordat Jezus terugkeert moet ook het Sanhedrin weer zitting hebben. Het is een herleving van de rechtspraak uit de tijd van Jezus. Alles komt terug zoals het vroeger was. Onze wereld kent vele miljoenen mensen die niet in Gods Woord geloven en zij hebben daardoor geen idee hoe de wereld ervoor staat. Beter dan de profetieën in de Bijbel kan de wereld van onze dagen niet beschreven worden. God laat ons zien wat er allemaal gebeuren moet vóór de op handen zijnde wederkomst van Zijn Zoon.
Bronnen: Arutz Sheva IsraelNationalNews.com, Sanhedrin Launched In Tiberias, 22 oktober 2004. Israel heute Newsletter, 12 januari 2005. http://www.jewishvertuallibrary.org Grote Spectrum Encyclopedie, deel 9, Uitgeverij Het Spectrum, de Meern.
Zie ook: www.franklinterhorst.nl